Zapraszamy do zapoznania się z opisami testowanych pomysłów na innowacje związanych z przeciwdziałaniu problemowi pracy poniżej kwalifikacji.

Przemek w tworzeniu pomysłu na innowację sięgnął do własnego doświadczenia - doświadczenia młodego absolwenta studiów z wzornictwa przemysłowego. Dzięki temu miał bardzo precyzyjną diagnozę i świadomość, czego brakuje w procesie edukacji, a co realnie zwiększałoby szansę na prace po studiach w zawodzie, a nie poniżej kwalifikacji. Tak powstał pomysł na Projektowanie Rzemieślników i seria unikatowych mebli oraz model współpracy uczeni i branżowej szkoły średniej, angażujący z jednej strony studentów wzornictwa – w charakterze projektantów, z drugiej uczniów szkół technikum drzewnego, jako producentów, którzy wspólne realizują konkretne zlecenie. Pomysł Przemyka miał ambicje, żeby być jak najbliżej realnego życia, dlatego w proces testowania modelu był też zaangażowany klient, wpływający na proces pracy nad zleceniem oraz jego ostateczny kształt.

Innowatorki szukały sposobu na to, żeby wzmocnić absolwentki uczeni artystycznych w myśleniu, że bycie artystką faktycznie może być zawodem. Szukały modelu wsparcia artystek wchodzących na rynek pracy, w oparciu o ich potrzeby i zasoby. W rezultacie powstał podręcznik dla młodych artystek wchodzących na rynek pracy i matryca do tworzenia indywidualnych planów rozwoju zawodowego. Równie istotnym efektem testowania innowacji wydaje się społeczność, która zaczęła się tworzyć w trakcie pracy nad innowacją, nadal się rozwija i może pełnić funkcję sieci wsparcia dla zawodowych artystek w przyszłości.

Dorota i Tomasz postanowili podzielić się z uczniami działających w ich sąsiedztwie szkół gastronomicznych swoim wieloletnim doświadczeniem wegańskiego gotowania. Uruchomili cykl zajęć dla adeptów techników gastronomicznych z okolic Broku . W ten sposób testowali model uczenia kuchni wegańskiej, który jest pomijamy w podstawie programowej, a coraz częściej poszukiwany przez szefów restauracjach, w cateringu i w rozwijających się lokalnie usługach turystycznych. Zetknięcie z kuchnią roślinną w szkole średniej ma szanse dać młodym cenne w oczach pracodawców kompetencje, a więc także lepszy start na rynku pracy po skończeniu szkoły, a może i możliwość pracy w zawodzie w lokalnym środowisku.

Innowacja skierowana jest jednocześnie do studentów Wydziału Architektury, Wydziału Inżynierii Lądowej oraz Wydziału Inżynierii Środowiska. Każdą z tych grup uczelnia wyposaża w pewne kompetencje, jednak w oderwaniu od całego procesu projektowego. W odpowiedzi na ten problem Innowatorki postanowiły przetestować autorski scenariusz zajęć, podczas których międzywydziałowy zespół studentów był zaangażowany w cały proces projektowy. Jednocześnie sam projekt nie pozostał tylko „na papierze”. Dedykowany był organizacji społecznej, która potrzebowała tego typu usługi. Uczestnicy testowania mieli szansę sprawdzić się w samodzielnym działaniu, w rzeczywistych warunkach zawodowych, zanim ta rzeczywistość faktycznie się wydarzy.

Stworzyli realny projekt przebudowy przedszkola dla dzieci dla Stowarzyszenia Tęcza.

Budka planistyczna to pomysł na mechanizm łączenia zapotrzebowania na wiedzę ze strony samorządów, z kompetencjami przyszłych planistów i planistek. Zakłada włączenie studentów i studentki w partycypacyjne procesy planowania rozwoju miasta, daje im szansę na sprawdzenie się w pracy nad rozwiązywaniem realnych problemów przestrzennych, wzbogaca portfolio i daje możliwość merytorycznej współpracy z potencjalnym pracodawcą już w trakcie studiów. Budka planistyczna to także zestawu materiałów umożliwiających uruchomienie takiej współpracy przez osobę z grona pracowników naukowych uczeni wyższych lub urzędników pracujących w urzędach gminy czy miasta.